Bodrum derinliğinin karanlığı...

    
      Sonunda bitti!

      Sonunda bitti diyorum çünkü, bir aydır Lina ve Lenu ile yatıp kalkıyorum. Benim için kumsalda unutulan bir oyuncak bebekle başlayan hikaye; bir kadının, arkadaşı üzerinden kendini bulma yolculuğuna dönüşüyor.

    Romanları okurken "bodrum derinliğinin karanlığında gözden yitirilmiş" ne çok hayalet çıktı karşıma. Çocukluğum, genç kızlığım, kendimi arayışlarım, kadın olmak, anne olmak ve diğer tüm etiketler...

   Kitaplar bazen okkalı bi tokat attı, bazen de yumuşakça omzumu sıvazladı. "İdeal olanı talep etmektense, mümkün olanın keyfini çıkarmanın daima iyi bir kural olduğunu söyledi."
Sevgi uğruna insan neler yapıyor diye düşündüm sıkça, sadece yalnız kalmamak için. Sigara ya da benzeri kötü alışkanlıklar hep arkadaşla başlamaz mı? Okuldan kaçmak, evden kaçmak, çalmak ... Çalmak..! para, eşya, arkadaş, sevgili... 

     Şimdi anne olunca, 'iyi insanlar çıksın karşısına' dileğinin ne demek olduğunu anlıyorum. 

"İş, sınıf çatışmaları, feminizm, toplumun dışına itilmiş olan kişiler" var bu kitaplarda. Elena Ferrante muhteşem bi yazar. Olay örgüsü, hikayenin sondan başlayıp tekrar sona bağlanması      '-kurgu mu bu hikaye?' dedirtse de gerçek hayat kadar gerçek. Özellikle son kitap 'KAYIP KIZIN HİKAYESİ' kırılma noktasındaki olayıyla aslında ne kadar canavar, ne kadar insan olduğumla yüzleştirdi beni. İyi ki dedim, iyi ki... Bu hissettiğim şeyin adı 'katharsis' değil mi? ( sınıf arkadaşlarıma selam olsun, katharsis oldum 😉 ) 

Katharsis:
https://eksisozluk.com/katharsis--102146
Aristo'nun Poetika' da tanımını yaptığı, seyircinin izlenen oyundaki korku ve acıma öğelerini, kendi başına geliyormuş gibi düşünerek, bu duygulardan arınması olgusu. Aristo'ya göre seyirci tiyatroya ağlamak isteğinden arınmak için "ağlamak" üzere gelir. böylece rahatlığa ulaşır.





  Yazacak daha çok şey var aslında ama buradan sonra yazacaklarım aşırı spoiler içerebileceğinden ve öyle bi yazı yazmak istemediğimden burada kesiyorum. Doğacığım eğer bu yazıyı okuyorsan öpüyorum ;) bilmeden sorduğun soru, farklı bir beklentiyle okumamı ve o 'katharsis' anını belki de en yüksekte yaşamamı sağladı ve caaaaaaaanım Esra, kitaplarını ödünç verdiğin için çok teşekkür ederim. 

not: OKUYUN 👍








Yorumlar